Błędy władz polskich! - IV Rozbiór Polski

Błędy władz polskich!

Rząd sowiecki zaproponował II RP wymianę ludności polskiej z tzw. polskiego obwodu "Marchlewski" na Ukrainie i "Dzierżyński" na Białorusi na ludność ukraińską Wołynia i Małopolski Wschodniej. Władze II RP kierując się jednak tzw. gestem humanitarnym odmówiły co skończyło się ostatecznie deportacją Polaków z tych sowieckich obwodów na stepy Kazachstanu i pozostawieniem w kraju nielojalnej ludności ukraińskiej która stała się zapleczem OUN-UPA. Był to wielki i tragiczny błąd polskich władz, gdyby zgodziły się wówczas na propozycje Stalina, to nie byłoby "problemu UPA", nie byłoby frymaczenia Lwowem a Małopolska Wschodnia i Lwów pozostałyby w Polsce a setki tysięcy Polaków nie poszłoby na zesłanie do Kazachstanu.
W 1936r. władze II RP ogłosiły amnestię dla przestępców ukraińskich, na mocy której wyszli na wolność zbrodniarze i agenci niemieccy tacy jak Bandera, Łebed czy Szuchewicz. Był to ogromny błąd, który doprowadził do rozbioru II RP i rzezi ludności polskiej.
Przyjęcie tezy, że w razie konfliktu z Niemcami ZSRR pozostanie neutralny (gwarancja paktu o nieagresji ważna do 1945r. i tzw. protokół Litwinowa o wyrzeczeniu się wojny jako środka rozwiązywania sporów z 1929r) a Francja i Anglia wypełnią zobowiązania sojusznicze i uderzą. na Niemcy.
Polska ogłosiła mobilizację powszechną 30 sierpnia (wcześniej prowadzona była tzw. mobilizacja alarmowa ale pod naciskiem sojuszników odwołała ją i ogłosiła ponownie 31 sierpnia co spowodowało totalny bałagan i chaos.
Brak publicznego formalnego ogłoszenia przez Prezydenta i rząd RP faktu istnienia wojny pomiędzy ZSRR a Polską, nie uzyskania określenia stanowiska państw sprzymierzonych w tej kwestii oraz brak jednoznacznego rozkazu Naczelnego Wodza stawiania oporu najeźdcy (np. Obrona Lwowa), doprowadził do dezorganizacji dowódców, żołnierzy i oficerów a w konsekwencji do Zbrodni Katyńskiej.
Błędy kadrowe marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego przez niedopuszczenie do dowodzenia grupami armii generałów- Edwarda Sosnkowskiego i Władysława Sikorskiego.
Skrajna centralizacja dowodzenia połączona z utratą łączności doprowadziła do utraty mocy decyzyjnych i koordynacyjnych Naczelnego Wodza.
Błędy operacyjne w dowodzeniu.
Kapitulacja Lwowa bez walki.
Pozostawienie w Warszawie akt operacyjnych Oddziału II Sztabu Głównego (wywiadu i kontrwywiadu), który wpadł w ręce Niemców.
Nie zaplanowana ewakuacja polskiego wojska do Rumunii i na Węgry była improwizacją. Żadna armia polowa WP nie zdołała się przebić przez niemiecki pierścień okrężenia oprócz 10 BK płk. dypl. Stanisława Maczka po stoczeniu chlubnych walk w całości na rozkaz przekroczyła granicę węgierską stając się zaczątkiem polskiej armii we Francji.
Podstawową przyczyną ogromnej większości popełnionych przez stronę polską błędów było oparcie planu działań na najbardziej optymistycznych przewidywaniach rozwoju wydarzeń tymczasem zrealizował się najbardziej pesymistyczny przebieg wydarzeń. Armia polska uległa szybko w nierównej walce a na konferencji w Abbeville 12 września 1939 roku Anglicy i Francuzi postanowili pozostawić Polskę własnemu losowi i nie podejmować działań ofensywnych (była to kolejna i nie ostatnia ich zdrada). Doprowadziło to w ostateczności do upadku, planu "Z" dowództwa polskiego, który zakładał utrzymanie obrony przez 14 dni aż do otwarcia frontu zachodniego przez Francję i Anglię. Finałem był atak ZSRR na Polskę 17 września 1939 roku.
Brak przygotowania naczelnego dowództwa i przewidywania wariantu, że może dojść do klęski na zachodzie jak i wschodzie i do okupacji całego kraju. Należało przygotować kadrę do działań partyzanckich, dywersyjnych i samoobronnych, stworzyć utajoną sieć organizacyjną i bazę materiałową.

online:	14
wizyt dzisiaj:	996
wizyt ogółem:	4 184 147

	1769797		417994
	198435		138548
	93144		82420
	67286		55024
	43767		41823