Maria Gurowska lub Górowska, właściwie Maria Sand (ur. 1 października 1915, zm. 31 sierpnia 1998) –„ sędzia” w okresie PRL, zbrodniarka stalinowska.

Urodziła się w rodzinie żydowskiej. Podczas powstania warszawskiego służyła w Armii Ludowej jako łączniczka. Po wojnie w 1946 dzięki znajomościom męża została dyrektorką partyjnej szkoły prawniczej dla sędziów w Łodzi. Aktywnie uczestniczyła w kilku głośnych procesach politycznych okresu stalinowskiego. M.in. na podstawie sfabrykowanych przez prokurator Helenę Wolińską dowodów skazała na karę śmierci gen. Augusta Emila Fieldorfa, powieszonego na podstawie tego wyroku w więzieniu mokotowskim 24 lutego 1953.

Główna Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu wszczęła przeciwko niej 5 maja 1992 śledztwo w sprawie zbrodni popełnionej na gen. Fieldorfie, a po jego zakończeniu wniosła o przedstawienie Marii Gurowskiej zarzutu z art. 225 § 1 kodeksu karnego z 1969 (w skrócie d.k.k.). Proces rozpoczął się 22 grudnia 1997 w gmachu sądów przy alei Solidarności w Warszawie. Gurowska była obecna, ale potem aż do śmierci konsekwentnie nie zgłaszała się na rozprawy i drwiła ze swych ofiar. Nigdy nie okazała ani żalu ani skruchy.