Milicja Obywatelska (MO) – oficjalna nazwa policji reżimowej w PRLw latach 1944-1990. Planowana dekretem z 27 lipca 1944, który jednak nie wszedł w życie z powodu sprzeciwu oficerów radzieckich. Utworzona ostatecznie dekretem z 7 października 1944, głównie z bojówkarzy Armii Ludowej [w większości analfabetów ] pod kierownictwem Franciszka Jóźwiaka. Milicję następnie podporządkowano Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego, od 1955 zaś Ministerstwu Spraw Wewnętrznych. Od marca 1946 do końca lat czterdziestych dwudziestego wieku terenowe jednostki MO wraz z oddziałami LWP, KBW, WOP, UB i ORMO podporządkowane były wojewódzkim komisjom bezpieczeństwa, podległym Państwowej Komisji Bezpieczeństwa.
W 1956 ponownie powiązano milicję ze służbami wewnętrznymi, lecz tym razem to MO miała pozycję "dominującą". W Komendach MO utworzono stanowiska zastępców komendantów MO ds. Służby Bezpieczeństwa. Służbę Bezpieczeństwa połączono z milicją tymi samymi mundurami, nadawano stopnie MO w praktyce ukrywając napiętnowaną po 1956 roku bezpiekę, będącą zawsze "formacją w formacji" pod płaszczem milicji.
Oprócz zadań związanych z bezpieczeństwem i zwalczaniem przestępczości używana była w walce z opozycją i manifestacjami oraz społeczeństwem, skutkiem czego zwłaszcza w latach osiemdziesiątych była negatywnie postrzegana w społeczeństwie, a jej funkcjonariusze niekiedy poddani społecznemu ostracyzmowi. Pewne próby uzyskania autonomii w ramach związków zawodowych w 1981 zostały przekreślone przez sytuację stanu wojennego.
Ze względu na zadania, które przewidziano dla MO, takie jak ewentualne działanie przeciwpartyzanckie formacja ta aż do chwili swojego rozwiązania była silnie uzbrojona między innymi w transportery opancerzone BTR-60 z ciężkimi karabinami maszynowymi oraz w bardzo duże ilości karabinków AK mało przydatnych do zwalczania przestępców na terenach zurbanizowanych ze względu na ogromną energię początkową pocisku naboju 7,62 x 39 mm wz. 43, który z łatwością mógł przebijać cienkie ściany budynków i ranić osoby postronne.
Przekształcona w kwietniu 1990 w Policję.
Komendanci główni Milicji Obywatelskiej
http://www.sw.org.pl/notes.html
Dekret PKWN z 15 sierpnia 1944 r.
o ustanowieniu Milicji Obywatelskiej
Dekret
z 15 sierpnia 1944
o ustanowieniu Milicji Obywatelskiej
Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego
Publikator: Dz. U. 1944, nr 2, poz. 2.
Na podstawie ustawy Krajowej Rady Narodowej z dnia 15 sierpnia 1944 r. o tymczasowym trybie wydawania dekretów z mocą ustawy Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego postanawia, a Prezydium Krajowej Rady Narodowej zatwierdza, co następuje:
Art. 1. Każda Rada Narodowa Miejska, czy Gminna ustanawia Milicje, dla strzeżenia bezpieczeństwa i porządku publicznego na terenie swego działania.
Art. 2. Miejscowa Milicja Obywatelska podlega pod względem gospodarczym i budżetowym oraz z punktu widzenia kontroli społecznej Radzie Narodowej, która ją ustanowiła, i działa na podstawie rozporządzeń, zarządzeń i instrukcji wydanych przez Kierownika Resortu Bezpieczeństwa Publicznego.
Art. 3. Władzą nadzorczą i zwierzchnią w stosunku do Milicji Obywatelskiej jest władza Bezpieczeństwa Publicznego I instancji.
Art. 4. Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Art. 5. Wykonanie dekretu porucza się Kierownikowi Resortu Bezpieczeństwa Publicznego.
Przewodniczący Krajowej Rady Narodowej: Bolesław Bierut
Przewodniczący Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego: Edward Bolesław Osóbka Morawski
Kierownik Resortu Bezpieczeństwa Publicznego: Stanisław Radkiewicz