92 Oddział Pograniczny NKWD (inaczej 92 Oddział Wojsk Pogranicznych NKWD) - radziecka jednostka Wojsk Pogranicznych NKWD, ochraniająca w latach 1939-1941 granicę radziecko-niemiecką na odcinku Miłków-Bachów (130 km), odpowiedzialna za utrwalanie IV Rozbioru Polski.

Struktura Oddziału

Dowódcą oddziału był ppłk Jakow I. Tarutin, szefem sztabu kpt. Jakow I. Agejczyk, komisarzem batalionowym Grigorij W. Utkin. Siedzibą dowództwa była początkowo Medyka, a potem Przemyśl.

Oddział dzielił się na 5 komendantur granicznych:

• Nr.1 Sieniawa - 1 strażnica rezerwowa, 1, 2, 3, 4 strażnica graniczna
• Nr.2 Wysocko (kpt. Borynin) - 2 strażnica rezerwowa, 5, 6, 7, 8 strażnica graniczna
• Nr.3 Stubno - 3 strażnica rezerwowa, 9, 10, 11, 12 strażnica graniczna
• Nr.4 Przemyśl - 4 strażnica rezerwowa, 13, 14, 15, 16 strażnica graniczna
• Nr.5 Piątkowa (st. lejt. Własow) - 5 strażnica rezerwowa, 17, 18, 19, 20, 21 strażnica graniczna
• grupa manewrowa Przemyśl (st. lejt. Poliwoda) - 1, 2, 3 strażnica manewrowa
• kompania łączności - Przemyśl
• kompania samochodowa - Przemyśl
• szkoła młodszych podoficerów - Wysocko

Ogółem 92 oddział pograniczny był odpowiedzialny za odcinek granicy ciągnący się wzdłuż Sanu na długości 115 km.

Ogólem oddziałowi podlegało 21 strażnic 92 Oddział należał do Okręgu Ukraińskiego Wojsk Pogranicznych NKWD, w którego skład wchodziły oprócz niego oddziały 20, 22, 90, 91, 93, 94, 95, 97, 98.

Pełna obsada strażnicy wynosiła 50-80 żołnierzy. Ich uzbrojenie to karabiny Mosin wz. 91/30 lub SWT wz. 38 lub 40. Oficerowie uzbrojeni byli w rewolwery Nagant. Oprócz tego każda strażnica była wyposażona w 1-2 rkm Diegtariew wz. 28 i 1-2 ckm Maxim wz. 10/30.

Na siedzibę strażnicy wybierano najczęściej najlepsze budynki w miejscowości, jak np, dwory, plebanie, szkoły.

Literatura

• T. Bereza, P. Chmielowiec, J. Grechuta - "W cieniu Linii Mołotowa", Rzeszów 2002, ISBN 83-89078-17-1