W latach 1932-1933 propaganda OUN i Bandera wyciszyli sprawę ,,wielkiego głodu” w Sowieckiej Ukrainie dlatego aby nie można było porównać polskiej tzw,,okupacji” z tą sowiecką, ze względu na fakt, że OUN korzystał ze wsparcia moralnego i finansowego władz sowieckich przeciwko II RP.
OUN nie posługiwała się barwami niebiesko-żółtymi ale barwami wziętymi od satanistów (czerwona to życie, czarna to śmierć) dotyczy to też godła sataniści używają trójkąta z wpisanym weń krzyżem odwróconym do góry nogami. OUN ten trójkąt z tym samym krzyżem tylko odwróciła jego ramion umieszczając tryzub, a po jego bokach literki OUN.
OUN nie krył swojego nazistowskiego charakteru, z hitleryzmem łączyła go nienawiść do polonizmu i demokratyzmu.1 maja 1933r. "Nasz Kłycz" pisał: "nie ma potrzeby tak dokładnie maskować, że nas Ukraińców, nadzwyczaj interesuje ruch hitlerowski, że się na nim opieramy..."
W marcu 1933r. doszło do rokowań niemiecko-ounowskich przeciwko Polsce ze strony niemieckiej uczestniczyli płk. Walter Reichenau, rtm Baumeister, szef gestapo Diels, dr Karl Motz, Georg Leibbrandt ze strony OUN Konowalec i Rico Jaryj. Następne były m.in. tajne spotkania w lipcu 1936r. na terenie ambasady niemieckiej w Warszawie a w 1937r. w Austrii i Włoszech, za wiedzą Bandery.
Przywódcy OUN byli na płatnych etatach, pieniądze na ich utrzymanie szły ze Wschodu i Zachodu, uzupełniano je napadami na banki, urzędy pocztowe i szantażem względem właścicieli prywatnych sklepów oraz punktów spółdzielczych.
Bandera nadał OUN faszystowski i dyktatorski charakter.
Dokonanie zamachu na min. Pierackiego (zaraz po wizycie Goebbelsa w Warszawie) było wyraźnym dowodem sprzeciwu OUN na polsko-niemieckie porozumienie z 1934r. a Bandera sam wybrał zamachowca-Hryca Macejkę "Honta" a osobiście nadzorował zamach - Mykoła Łebed.
Władze Czechosłowacji aresztowały grupę OUN na swoim terenie i zdobyły całe archiwum Senyka”, które potwierdzało dywersyjno-szpiegowski charakter OUN w Polsce. (było ważnym dowodem w warszawsko-lwowskich procesach OUN).
Od 1 kwietnia 1934r. przywódca OUN Konowalec był oficjalnym agentem tajnej policji niemieckiej a OUN jej narzędziem. (otrzymywał 110.000 marek miesięcznie) – zginął w 1938r z rąk agenta sowieckiego, co skutkowało tym, że nikt z OUN nie odważył się przekroczyć Zbrucza do 1939r. i podjąć działalności na terenie Ukrainy sowieckiej.
W 1938r. Bandera siedział w więzieniu we Wronkach, odsiadując tam karę dożywocia (zmienioną z kary śmierci), doszło do nieudanej próby jego odbicia, akcją tą kierował min. Roman Szuchewycz.
W 1938r. Węgrzy otrzymali tzw,, arbitrażem wiedeńskim” znaczną część Zakarpacia, OUN zorganizował we Lwowie przeciwko Węgrom i Polsce demonstracje a później przeciwko Republice Czeskiej (doszło do napaści na posterunki czeskie).
W sierpniu 1939r. Bandera wydał rozkaz przygotowania antypolskiej rebelii na wypadek wybuchu wojny, w jego imieniu prowidnyk Krajowy Tymczij-Łapetyńsky dał rozkaz rozpoczęcia działalności typu dywersyjno-partyzanckiego na terenie Polski.
We wrześniu 1939r. władze polskie zwolniły wszystkich OUN-ców z więzień co jak potwierdziła historia było wielkim błędem.
W 1940 r. głównym miastem nacjonalistów ukraińskich został Kraków ze względu na utworzenie GG z siedzibą jego gubernatora Hanza Fraka, kolejnego opiekuna Bandery.
Bandera w raporcie OUN dla A.Rosenborga pod nazwą "Trzy lata wojenne OUN" wyliczał jakie straty doznali we wrześniu 1939r. Polacy na skutek zbrojnej akcji OUN, był to wkład ukraińskich nacjonalistów do zwycięstwa Niemiec w wojnie z Polską.
Wywiad niemiecki zwerbował jako swojego agenta Melnyka, który otrzymał pseudonim "Konsul" oraz Bandere, którego pseudonim brzmiał "Siryj". W 1940r. Bandera wezwał swoich zwolenników do Krakowa powołał wspólnie z Łebedem frakcję rewolucyjną oraz trybunał rewolucyjny a Łebed został za zgodą Niemców szefem "ukraińskiej sotni szkoleniowej" , którą dowodzili oficerowie SD. Z inicjatywy Łebeda wprowadzono oficjalne pozdrowienie "Heil Hitler" zamiast "Sława Ukrajini", W 1943r. zmieniono już w UPA "Heil Hitler" na "Smert Lachom".
Bandera po dojściu do rozłamu w OUN, kazał wymordować część konkurencji z OUN-M a dokonała tego OUN-SB pod wodzą Łebeda.
W okresie krakowskim Bandera prowadził oficjalnie, rozmowy z szefem krakowskiego gestapo o wzajemnej współpracy a polityka deplonizacyjna prowadzona równolegle przez NKWD w tym okresie była też zgodna z polityką OUN.
Bandera zorganizował trzy grupy aktywistów OUN-Północna, Środkowa I Południowa-Grupa Pochodna, które ruszyły za wojskami niemieckimi po napadzie na ZSRR w celu opanowania Ukrainy Sowieckiej ale okazało się to niewypałem, gdyż OUN- nie uzyskał żadnego poparcia.
W czerwcu 1941 r. we Lwowie doszło do mordu profesury lwowskiej w której uczestniczyli Niemcy oraz wojacy Nachtigala pod wodzą Romana Szuchewycza i pod osobistą kontrolą Mykoły Łebeda (szefa OUN-SB) i błogosławieństwem Bandery. Wymordowali oni wówczas ok.3000 Polaków i Żydów.
1 lipca 1941r. Bandera popadł w konflikt z Niemcami powołując wbrew woli Niemców samozwańczy i marionetkowy rząd Stećki we Lwowie czym doprowadził do represji wielu Ukraińców ale nie aktywu OUN. Ten lwowski rząd OUN był też dywersją względem ukraińskiego rządu emigracyjnego, który trwał nieprzerwanie aż do powstania niepodległej Ukrainy. Ostatni prezydent tego rządu M. Pławiak, przekazał insygnia swojego urzędu pierwszemu prezydentowi wolnej Ukrainy, Leonidowi Krawczukowi. Uroczystość ta odbyła się w Kijowie na którą banderowców nie zaproszono, co oznacza że dzisiejsza Ukraina nawiązuje do URL a nie banderowskiego "Aktu 30 czerwca 1941r".
Pomiędzy 30 czerwca i 7 lipca 1941r. ludzie Bandery dokonali mordów ludności polskiej i żydowskiej (ok.4000 osób), rabowali sklepy we Lwowie, wznosili okrzyki na cześć Adolfa Hitlera.
Bandera osadzony został w Sachsenhausen za niesubordynację przebywał tam w dobrych warunkach, prowadził negocjację z Niemcami oraz rozpracowywał osadzonych w tym obozie polityków z całej Europy a szczególnie komendanta głównego AK – gen. Stefana Roweckiego "Grota".
Doszło do podwójnej farsy, utworzenia rządu Stećki i aresztowania mające na celu przedstawienie Bandery w oczach ukraińskich nacjonalistów jako męczennika. Był to sprytny plan machiny hitlerowskiej.
Niemcy zażądali zaprzestania przez OUN-UPA rzezi ludności polskiej ze względu na destabilizację terenu oraz uniemożliwianie przez pozostały chaos ściągania kontyngentów oraz wywózek do pracy
Ukraińscy nacjonaliści wsławili się uczestnictwem przy likwidacji wszystkich gett żydowskich na Wołyniu i Małopolsce. 14 października 1942r. zlikwidowano ostanie getto na Wołyniu z okazji tej powołano tzw UPA, której zadaniem było wybić resztkę Żydów i zająć się Polakami. UPA nie była żadna armią a specjalizowała się w rzezi ludności polskiej a aby zostać członkiem UPA trzeba było przejść ,,chrzest z krwi” czyli kandydat musiał zamordować osobę – najlepiej Polaka lub Żyda.