"Kraków był gotów do powstania"
Stanisław Dąbrowa-Kostka (1972),
„Es geht alles vorüber, es geht alles vorbei...”
Akcja Burza w Okręgu Kraków AK – część akcji wojskowej zorganizowanej i podjętej przez oddziały Armii Krajowej przeciw wojskom niemieckim w końcowej fazie okupacji niemieckiej, bezpośrednio przed wkroczeniem Armii Czerwonej, prowadzona w granicach II Rzeczypospolitej.
"Burzę" w okręgu krakowskim cechowała duża dynamika działań rozciągniętych zarówno w czasie jak i w przestrzeni. W podokręgu rzeszowskim zmobilizowano oddziały 24 Dywizji Piechoty AK płk. Kazimierza Putka "Zwrotnego", w inspektoratach przemyskim i rzeszowskim oddziały 22 Dywizji Piechoty AK mjr Łukasza Świtalskiego "Grzywacza". W inspektoracie krośnieńskim, rzeszowskim i mieleckim walczyły oddziały 10 Brygady Kawalerii AK. W zachodniej części okręgu krakowskiego działały: oddziały 6 Dywizji Piechoty AK płk. Wojciecha Waydy "Odweta" w inspektoracie tarnowskim i krakowskim, oddziały 106 Dywizji Piechoty AK ppłk. Bolesława Nieczui-Ostrowskiego "Tysiąca" i oddziały Krakowskiej Brygady Kawalerii Zmotoryzowanej AK. W inspektoracie miechowskim Batalion Partyzancki "Skała" mjr. Jana Pańczakiewicza "Ziemowita". Ostatnie cztery jednostki tworzyły Grupę Operacyjną "Kraków" pod dowództwem płk. Edwarda Godlewskiego "Gardy". Dowództwo Armii Krajowej rozważało wybuch powstania w Krakowie. Z dużym prawdopodobieństwem można twierdzić, iż na ostateczną decyzję o nieprzeprowadzeniu powstania w Krakowie miała między innymi przyczynami gigantyczna łapanka, tzw. Czarna Niedziela. Aresztowano wówczas 15 tys osób nadwrężając przy tym skutecznie strukturę Armii Krajowej.
Bibliografia