(ur. 8 grudnia 1953 r.) – amerykański politolog żydowskiego pochodzenia, od 2001 do 2007 r.
profesor DePaul University w Chicago, obecnie niezależny uczony. Specjalizuje się w dziedzinie
konfliku palestyńsko-izraelskiego oraz Holocaustu. Prof. Finkelstein znany jest przede wszystkim
jako autor książek dotyczących ww. tematów.
Jego matka Maryla Husyt Finkelstein córka ortodoksyjnego Żyda dorastała w Warszawie, podczas
niemieckiej okupacji przeżyła Getto warszawskie oraz obóz koncentracyjny na Majdanku. Jego
ojcem był Zacharias Finkelstein również więzień warszawskiego getta, a następnie obozu zagłady
Auschwitz-Birkenau.
Praca doktorska na temat syjonizmu, którą zaczął pisać na uniwersytecie Princeton wzbudziła
pierwsze kontrowersje. Kolejne pojawiły się w 1984 r., gdy Finkelstein bardzo dogłębnej analizie
poddał cenioną wówczas książkę Joan Peters "From Time Immemorial", opisującą źródła konfliktu
izraelsko-palestyńskiego. Finkelstein stwierdził, że książka celowo próbuje kompromitować
bojowników palestyńskich i jest "monumentalnym szalbierstwem", a jego wnioski podchwyciło
wielu naukowców i komentatorów. Od tego czasu książka J. Peters uznawana jest za
"kontrowersyjną".
Noam Chomsky twierdzi, że po konflikcie z Joan Peters władze Princeton próbowały nie dopuścić
do nadania Finkelsteinowi tytułu doktora, a uczyniły to jedynie – jak zaznaczył – "by uniknąć
kompromitacji".
Najbardziej krytykowaną jest druga książka Finkelsteina "Przedsiębiorstwo Holocaust". Sugeruje w
niej m.in., że duża część środowisk żydowskich nagłaśnia tragedię swego narodu głównie po to, by
uzyskiwać w ten sposób środki finansowe i wpływy polityczne. Twierdzi, że w historii XX w.
istniały zarówno podobne, jak i gorsze tragedie narodowe, jednak żadna z nich nie jest tak
nagłaśniana jak Holocaust i żadna nie doczekała się bezprecedensowej ochrony prawnej dotyczącej
badań naukowych (instytucja kłamstwa oświęcimskiego).
Część publicystów żydowskich popiera przedstawione w książce opinie (Raul Hilberg – historyk,
autor monumentalnej monografii Holocaustu "The Destruction of the European Jews" i Noam
Chomsky). Jednak pojawiają się również głosy negatywne. Według jednej z opinii Finkelstein,
mimo że jest Żydem, wpisuje się w klasyczną retorykę antysemicką i uprawia teorie spiskowe.
Krytycy Finkelsteina twierdzą, że rzekomo profesor cieszy się poparciem środowisk
neofaszystowskich w Niemczech oraz terrorystów arabskich.
Finkelstein odpowiada na krytykę, twierdząc, że nie może uzyskać szerszego poparcia, gdyż
krytyka organizacji żydowskich oznacza niemal automatyczne oskarżenie o kłamstwo
oświęcimskie, a nierzadko – powoduje poważne kłopoty prawne. Uważa, że w praktyce czynić
mogą to jedynie tacy jak on – Żydzi, potomkowie ofiar Holocaustu. Twierdzi też, że krytyka, która
go spotkała ma wymiar jedynie personalny i propagandowy, a nie merytoryczny. Podkreśla
również, że w swych pracach krytykuje terroryzm arabski, jego jednoznacznie negatywne
nastawienie do narodowego socjalizmu jest znane i nie ma on wpływu na wykorzystywanie jego
osoby przez środowiska neofaszystowskie czy antysemickie, więc wiązanie go z tymi ideologiami
to celowe nadużycie.
W 2009 r. powstał film dokumentalny o prof. N. G. Finkelsteinie w reż. Davida Ridgena i Nicolasa
Rossiera pt.: "American Radical. The Trials of Norman Finkelstein" (pol. "Amerykański radykał.
Przypadki Normana Finkelsteina"), który był wyświetlany na wielu festiwalach gdzie został
nagrodzony. W Polsce co jakiś czas ów dokument jest emitowany w telewizji na polskiej wersji
kanału Planete.
Jeżeli chcesz wesprzeć rozwój naszego wspólnego serwisu, przekaż darowiznę przez PayPal:
Aktualności/Apele
Apel o pomoc dla polskiego Radia Lwów!
2024-08-10
Rozgłośna Lwowska Polskiego Radia powstała w 1930 roku, a zlikwidowana została przez sowieckie władze okupacyjne w 1939 roku, cieszyła się w II Rzeczypospolitej dużym wzięciem, a to dzięki słynnej "Wesołej Lwowskiej Fali" - która była najpopularniejszą audycją radiową - z 6-milionową publicznością!.
Polskie Radio Lwów istniało niespełna 19 lat i wydawało się, że jest to już zamknięta karta polskiej radiofonii. Tak jednak nie było. W 1992 roku ...