Jednostki bojowe tłumiące Powstanie Warszawskie
Podczas trwania powstania Niemcy wprowadzili do walki jednostki bojowe, które okryły się
szczególnie złą sławą:
- Rosyjska Wyzwoleńcza Armia Narodowa (RONA) pod dowództwem generała (SSBrigadeführer)
Bronisława Kamińskiego, pułk szturmowy SS w sile ok. 1700 żołnierzy,
złożony z Rosjan i Białorusinów, pod dowództwem majora (SS-Sturmbannführer) Iwana
Frołowa – formacja ta wymordowała ok. 10 tysięcy cywilnych mieszkańców Ochoty (Rzeź
Ochoty). Po egzekucji Kamińskiego przez Niemców jednostka, pod dowództwem generała
(SS-Brigadeführer) Christopha Diehma, została przesunięta z rejonu Starówki do
blokowania Puszczy Kampinoskiej. Następnie uległa rozbiciu w starciu z oddziałem por.
„Doliny” z Grupy „Kampinos” mjr. „Okonia”.
- Sonderbataillon Dirlewanger złożony z kryminalistów oddział pod dowództwem
pułkownika (SS-Oberführer) Oskara Dirlewangera – formacja odpowiedzialna za zbrodnie
na Woli (Rzeź Woli).
- Grupa policyjna generała (SS-Gruppenführer) Heinza Reinefartha sprowadzona z Poznania,
w jej skład wchodziło: 16 kompanii policyjnych, kompania SS „Röntgen” i zmotoryzowany
batalion policyjnej straży ogniowej – oddziały te wymordowały na warszawskiej Woli ok.
50 tys. cywilnych mieszkańców (Rzeź Woli).
- Oddziały wschodnie (błędnie określane jako tzw. „własowcy”). W skład Korpsgruppe von
dem Bach wchodziły (w różnych okresach) następujące oddziały wschodnie:
- 69. Kosaken Abteilung (Kozacy terscy) – por. Schlachtermund – 69 Kozacki
Dywizjon Kawalerii w grupie „Dirlewanger”, później z zadaniem zagrodzenia
partyzantom z Puszczy Kampinoskiej drogi na Żoliborz – 366 żołnierzy
- Aserbeidschanisches Feld Bataillon I./111 (turkmeński) – kpt. Werner Scharrenberg –
111 Batalion Azerski odpowiedzialny za masakry cywilów na ulicy Inflanckiej
- Wschodniomuzułmański Pułk SS (bez III batalionu) (azerski) – SS-Sturmbannführer
Franz Liebermann
- II Batalion „Bergmann” (azerski) – por. Mertelsmann
- 4 Batalion 57 Regimentu Kozaków (kozacki) – 490 żołnierzy
- 209 Batalion Schutzmannschaften (kozacki – Kozacy syberyjscy)
- 206 Batalion Schutzmannschaften (ukraiński)
- 3 Pułk Kozaków (Kozacy dońscy) – płk. Jakub Bondarenko (były oficer rosyjski,
białogwardzista) – od 3 sierpnia jednostka przesunęła się do Włoch i Błonia w celu
blokady Kampinosu
- 572 Batalion Piechoty (kozacki – Kozacy dońscy) – płk. Zinowiew – walczył na
Starym Mieście i Czerniakowie, a później na Żoliborzu – 260 żołnierzy
- 579 Dywizjon Kawalerii (Kozacy terscy)
- 580 Dywizjon Kawalerii (Kozacy syberyjscy) – kpt. Ernst Kalamorz – 160 żołnierzy
- 13 Białoruski Batalion Policyjny SD (Weissruthenische-Polizei(SD)-Bataillon № 13)
- Ukraiński Legion Samoobrony (dowódca płk. Petro Diaczenko) – do 15 września
obsadzał zachodni brzeg Wisły (okolice Góry Kalwarii), od 15 do 23 września 1944
Legion w sile ok. 400 ludzi brał udział w walkach z powstańcami na przyczółku
czerniakowskim, działając przeciwko Zgrupowaniu „Radosław” i Zgrupowaniu
„Kryska” oraz desantowanym oddziałom 9 Pułku Piechoty 3 Dywizji Piechoty z 1
Armii WP. Następnie przemianowany na 31. Schutzmannschafts-Bataillon der SD
brał udział w działaniach przeciwko zgrupowaniu Armii Krajowej w Puszczy
Kampinoskiej (operacja „Sternschnuppe”) w dniach 27–30 września 1944.