Wilhelm Orlik-Rückemann

Wilhelm Orlik-Rückemann gen.bryg.-(ur. 1 sierpnia 1894 we Lwowie, zm. 18 października 1986 w Ottawie) - generał brygady Wojska Polskiego, pionier polskiej broni pancernej. Wilhelm Orlik-Rückemann urodził się 1 sierpnia 1894 we Lwowie. W latach 1910-1911 organizował skautowy Oddział "Zarzewia" w I Gimnazjum Realnym we Lwowie, na tamtejszej politechnice rozpoczął w 1912 roku studia na wydziale budowy dróg i mostów. Studia te przerwała jednak I wojna światowa.

Rückemann wstąpił do Legionów Polskich i służył na stanowiskach oficerskich w 6 Pułku Piechoty. Po kryzysie przysięgowym został wcielony do armii austro-węgierskiej. Służył w niej m.in. w 19 pułku strzelców. Ukończył też w 1918 szkołę oficerów rezerwy.

4 listopada 1918 przeszedł do Wojska Polskiego. Podczas wojny polsko-ukraińskiej w 1919 dostał się do niewoli, jednak został z niej zwolniony po podpisaniu sojuszu między Piłsudskim a Petlurą.

27 lutego 1932 Rückemann objął dowództwo 9 Dywizji Piechoty. 21 grudnia 1932 Prezydent RP Ignacy Mościcki awansował go z dniem 1 stycznia 1933 na generała brygady. W grudniu 1938 został przeniesiony na stanowisko zastępcy, a od 8 sierpnia 1939 - dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza.

Po rozpoczęciu wojny obronnej w 1939,dowodził nielicznymi powierzonymi mu siłami w dozorowaniu granicy wschodniej. Po przystąpieniu Związku Radzieckiego do wojny siły KOP stawiły zaciekły opór, jednak był on czysto symboliczny wobec miażdżącej przewagi Armii Czerwonej.

Rückemann postanowił przebijać się wraz z podległymi mu wojskami w stronę Warszawy i jednostek Samodzielnej Grupy Operacyjnej Polesie gen. Franciszka Kleeberga. W dniach 20-22 września ześrodkował większość niezwiązanych walką oddziałów z dwustukilometrowego odcinka granicy ZSRR i rozpoczął marsz w kierunku stolicy. Jego zgrupowanie liczyło około 9000 ludzi, nie posiadało jednak żadnego wsparcia a ciągłe potyczki z Armią Czerwoną i dywersantami sprawiły, że Rückemann postanowił wydać wojskom sowieckim walną bitwę by podbudować morale żołnierzy.

Nocą z 27 na 28 września jego oddziały zbliżyły się do miasteczka Szack. Po brawurowo poprowadzonym ataku miejscowość została zdobyta, a broniąca jej radziecka 52 Dywizja Strzelców przestała istnieć.

30 września mocno już okrojona jednostka Rückemanna przekroczyła Bug i podeszła pod wieś Wytyczno. 1 października 1939 jednostki KOP zostały zaatakowane przez sowiecką 45 Dywizję Strzelców. Po całodziennej zaciekłej obronie, gen. Rückemann wydał rozkaz o rozformowaniu jednostki i przedzieraniu się mniejszymi grupami.

Większość oddziałów zdolnych do walki przedarło się pod osłoną nocy lasami na tereny operacyjne SGO Polesie, praktycznie bez strat własnych.

Wilhelm Orlik-Rückemann przedarł się na Litwę i do Szwecji. Stamtąd, dzięki pomocy polskiego konsulatu, dotarł w końcu października do Wielkiej Brytanii.

Po wojnie gen. Wilhelm Orlik-Rückemann pozostał na emigracji. Początkowo mieszkał w Londynie, a w 1972 przeniósł się do rodziny do Kanady. Zmarł w Ottawie 18 października 1986. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu. W PRL-u komuniści próbowali wymazać go z historii Polski [bezskutecznie] ale też w wolnej Polsce nie znalazł sobie jeszcze, należnego mu miejsca jako - bohater narodowy.