Nikita Wasiljewicz Pietrow (ros. Никита Васильевич Петров; ur. w 1957) – rosyjski historyk i działacz praw człowieka, wiceprzewodniczący rosyjskiego Stowarzyszenia Memoriał, badającego zbrodnie stalinowskie, doktor filozofii (PhD).

Był ekspertem Sądu Konstytucyjnego oraz Komisji Rady Najwyższej Federacji Rosyjskiej do spraw przejęcia archiwów KPZR i KGB przez archiwa państwowe. Autor publikacji naukowych na temat aparatu bezpieczeństwa ZSRR. Pisał m.in. o tzw. polskiej operacji NKWD oraz fałszowaniu referendum i wyborów w Polsce w latach 1946–1947. W 2011 roku opublikował nieznany wcześniej rosyjski dokument dotyczący obławy augustowskiej, co ułatwiło śledztwo prowadzone w tej sprawie przez polski Instytut Pamięci Narodowej.

Wybrane publikacje

• "Роль МГБ СССР в советизации Польши", [w:] Сталин и холодная война, Moskwa 1998, ISBN 5-201-00493-8
• Wraz z K. B. Skorkinem, Кто руководил НКВД. 1934–1941. Справочник, Moskwa 1999, ISBN 5-7870-0032-3
• Wraz z A. B. Rogińskim, Польская операция НКВД 1937–1938 гг.
• Wraz z Markiem Jansenem, Stalin's Loyal Executioner: People's Commissar Nikolai Ezhov, 1895–1940. Stanford: Hoover Institution Press, 2002, ISBN 0-8179-2902-9
• "Репрессии в аппарате МГБ в последние годы жизни Сталина 1951–1953", [w:] Cahiers du monde russe, 2003, No. 44/2–3, str. 403–436
• Первый пре дседатель КГБ Иван Серов , Moskwa 2005, ISBN 5-85646-129-0
• Сталин и органы НКВД-МГБ в советизации стран Центральной и Восточной Европы. 1945–1953 гг., Amsterdam 2009
• По сценарию Сталина: роль органов НКВД-МГБ СССР в советизации стран
• Центральной и Восточной Европы, 1945–1953 гг., Moskwa 2011, ISBN 978-5-8243-1541-7