Wilhelmina Skulska-Kruczkowska (Lea Horowitz) (ur. 18 grudnia 1918, zm. 28 czerwca 1998) – dziennikarka i publicystka. Urodziła się w rodzinie żydowskiej.

Najbardziej wpływowa dziennikarka w stalinowskiej prasie, była współzałożycielką głównego organu partii komunistycznej "Trybuny Ludu" oraz dziennikarką tej gazety w latach 1948-1956 (por. Ciborska: "Leksykon polskiego dziennikarstwa", Warszawa 2000, s. 498). Córkami Skulskiej i byłego redaktora komunizujących "Sygnałów" w latach 30. Andrzeja Kruczkowskiego są dwie redaktorki "Gazety Wyborczej": Anna Bikont i Maria Kruczkowska.
Znana dziennikarka Krystyna Zielińska wspominała po latach: "W Stowarzyszeniu Dziennikarzy w latach pięćdziesiątych też odbieraliśmy niezłą edukację. Oto na przykład Wilhelmina Skulska miała wyjątkowo dobrze poinformowane źródła, z których czerpała materiały do swoich obszernych reportaży. Opisywała, jak źle się dzieje w fabryce X lub Y i nazajutrz zmieniano kierownictwo zakładu! Nie zdziwiłam się więc, gdy w SDP odbył się wykład pod tytułem "Wkład reportaży Wilhelminy Skulskiej w realizację zadań Planu Sześcioletniego" (cyt. za: "Z historii PRL. Dziennikarze", oprac. J. Waglewski, Warszawa 2003, s. 196-197.). Ciekawe, że nawet wielce zaprzyjaźniony ze Skulską, nieżyjący już redaktor naczelny "Rzeczpospolitej" Maciej Łukaszewicz, pisał o Skulskiej jako "niegdyś czołowej przedstawicielce prasy reżimowej" (por. M. Łukaszewicz: "Weryfikacja. Z notatnika stanu wojennego 1981-1982", s. 77).

Anna Bikont i Maria Kruczkowska z "Gazety Wyborczej"

Obie siostry redaktorki, córki Wilhelminy Skulskiej, przeprowadziły w "Gazecie Wyborczej" z 6-7 marca 1999 r. atak na podręczniki znanego, patriotycznego historyka dr Andrzeja Leszka Szcześniaka. Publikacja ta zapoczątkowała nagonkę zmierzającą do wycofania jego podręczników ze szkół i księgarń.
Anna Bikont szczególnie wyspecjalizowała się w niszczeniu osób inaczej myślących niż redakcja "Wyborczej". Była autorką napaści na Wojciecha Cejrowskiego w artykule pt. "Brunatny kowboj RP" ("Gazeta Wyborcza" z 4 marca 1995 r.). Zarzuciła Cejrowskiemu rzekome propagowanie antysemityzmu i faszyzmu oraz sugerowała wyrzucenie jego programu z telewizji. Atak Bikont rozpoczął długotrwałą nagonkę na Cejrowskiego i ostatecznie spełnił swoje zadanie, bo jego program zniknął z małego ekranu.
Szczególnie skandaliczna była jej rola w wybielaniu przeróżnych stalinowskich twórców. Służył temu cykl artykułów w "Wyborczej" napisanych wspólnie z Joanną Szczęsną, a później wydana przez nie obszerna księga zakłamań i fałszów pt. "Lawina i kamienie. Pisarze wobec komunizmu", Warszawa 2006.
Pisarz, poeta i dramaturg Bohdan Urbankowski określił tę książkę jako "walkę drugiego pokolenia UB z drugim pokoleniem AK" ("Gazeta Polska" z 7 lutego 2007 r.). Z kolei zdaniem znanego publicysty i krytyka z "Rzeczpospolitej" Krzysztofa Masłonia: "Najbardziej hańbiąca karta dwudziestowiecznej literatury polskiej została wybielona w tej książce niczym w chemicznej pralni" ("Rzeczpospolita" z 4-5 listopada 2006 r.).
Szczególnie bulwersujące było zachowanie dwóch pań śledczych z "Wyborczej", jak często nazywają Bikont i Szczęsną, w czasie spotkania z Gustawem Herlingiem-Grudzińskim. Pojechały one specjalnie do Włoch z zaskakującym i prowokującym tekstem na temat Z. Herberta. Reżyser Jerzy Zalewski tak komentował tę sprawę w wywiadzie dla "Naszej Polski": "Pan Herling, który był już człowiekiem starszym, dał się 'wpuścić' ( ) zamiast … je wyprosić, wdał się w dalszą rozmowę. Ale później przechorował tę sprawę tak, że potem szybko umarł" ("Nasza Polska" z 27 marca 2007 r.).
Warto dodać, że A. Bikont, która w pewnym okresie odkryła w sobie żydowskość, należy dziś do najzagorzalszych rzeczniczek jednostronnego spojrzenia na sprawy polsko-żydowskie. Wyrazem tego była m.in. jej książka pt. "My z Jedwabnego", Warszawa 2004 - grubaśny paszkwil na Jedwabne, Polaków i katolicyzm. Dodajmy, że mężem A. Bikont jest Piotr Bikont, tłumacz osławionego antypolskiego paszkwilu żydowskiego "Maus".

Anna Krystyna Bikont z domu Krucz­kow­ska (ur. 1954 w Warszawie) – dziennikarka, reporterka i pisarka. Córka Wilhelminy Skulskiej, była żona Piotra Bikonta (reżysera, dziennikarza i publicysty, autora przewodnika kulinarnego po Polsce "Nawigator Kulinarny").
Od czasu powstania „Gazety Wyborczej” w 1989 pozostaje związana z tym dziennikiem.

Siostra Anny Krystyny Bikont i córka Wilhelminy Skulskiej, dziennikarka Gazety Wyborczej.