Ukraińskie bataliony Schutzmannschaft (niem. Ukrainische Schutzmannschaft) - kolaboracyjne Bataliony Policyjne utworzone przez okupacyjne władze niemieckie na terenie Komisariatu Rzeszy Ukraina i Generalnego Gubernatorstwa z ochotników narodowości ukraińskiej

Pierwsze ukraińskie bataliony policyjne powstały po rozwiązaniu batalionów "Nachtigall" i "Roland". Następne powstały w lutym 1942 roku w Kijowie na bazie ukraińskich formacji wojskowych Armii Czerwonej tj. Pułku Kijowskiego oraz Kurenia Bukowińskiego.

Z formacji tych sformowało ukraińskie bataliony policyjne o numerach: 105, 106, 108-111, 113-126, 129-131, 134-140, 143-146, 157-161, 201.

Na pagonach Ukraińcy mieli wyszytą swastykę, a od 1943 roku mogli nosić na lewym rękawie munduru swastykę w wieńcu laurowym i napisem "Treu Tapfer Gehorsam" (niem. Wierny Waleczny Posłuszny).

Jednostki te przeznaczone były głównie w operacjach do zwalczania partyzantki. Już w lecie 1942 roku, skierowano do walk z partyzantami na Białorusi bataliony 101, 102 i 109. W końcem sierpnia dołączył do walk na odcinku białoruskim bataliony 115 i 118. W 1943 roku część batalionów ukraińskich została organizacyjnie włączona do niemieckich pułków strzeleckich o numerach od 31 do 38.

Policjanci ukraińscy dopuścili się wielu zbrodni przeciwko ludności cywilnej, w szczególności żydowskiej (także przy okazji likwidacji gett).

Latem 1944 roku, ukraińskie jednostki policyjne poniosły dotkliwe straty w walkach z partyzantką radziecką, czego efektem było rozformowanie 109 batalionu, natomiast bataliony 57, 61 i 62 weszły w skład 29 Dywizji Grenadierów SS (1 rosyjskiej). Batalion 115 zdezerterował we Francji.