Armia Łódź pod dowództwem generała Juliusza Rómmla miała zorganizować obronę pomiędzy Armią "Poznań" (na północy) i Armią "Kraków" (na południu) w pasie o długości ok. 120km od Błaszek na północy do Przedborza na południowym wschodzie. Do podstawowych zadań wyznaczonych siłom Armii "Łódź" należała osłona w kierunku na Łódź i Piotrków Trybunalski oraz nacieranie na nieprzyjaciela z kierunku Sieradza na zachód. Sztab armii był zlokalizowany w Łodzi w parku Julianowskim w pałacu Juliusza Heinzla.

Z chwilą ogłoszenia alarmu bojowego 29 sierpnia, gen. Rómmel ruszył trzema dywizjami w kierunku granicy, pozostawiając na głównej linii obrony tylko załogi bezpieczeństwa. 1 września na odcinku 10 DP Niemcy przekroczyli granicę już o 4:00 a na odcinku 30 DP pod Praszką już o 3:45, czyli wcześniej niż na pozostałym froncie.

Oddziały Armii Łódź utrzymały wyznaczone pozycję przez ponad 4 dni, roz­po­czy­na­jąc wy­co­fy­wa­nie się z pozycji w pobliżu granicy późną nocą z 5 na 6 września ale niektóre trwały jesz­cze do świtu na swoich stanowiskach. Tymczasem bardziej mo­bil­ne jed­nos­tki nie­miec­kie oskrzydliły Ar­mię Łódź, ude­rza­jąc na po­zy­cje łą­czą­ce Ar­mię Łódź z Armiami Poznań i Kraków, odcinając generała Rómmla od niektórych jednostek (8 Armia oskrzydlając od północy, a 10 Armia od południa).

Łódź została zajęta przez pułk zmotoryzowany SS Leibstandarte SS Adolf Hitler i elementy 4 Dywizji Pancernej 8 września, po tym jak jednostki niemieckie powstrzymały polski kontratak.