Herb Bóbrki

Flaga Bóbrki

Bóbrka - polskie miasto, na Podolu, nad Ługiem,. Bóbrka leży ok. 20 km na zachód od Przemyślan i ok. 30 km na południowy wschód od Lwowa. Od 1920 do 1944 r. miasto administracyjnie należało do Polski – województwo lwowskie. Miejscowość była siedzibą powiatu bóbreckiego.Po 1945 na mocy paktów rozbiorowych została siłą wcielona do ZSRR pod okupację radziecką. Obecnie jest pod administracją ukraińską.

Do 1772 w Rzeczypospolitej, w latach 1772-1918 w Królestwie Galicji i Lodomerii, od 1918 ponownie w niepodległej Polsce.

Po wycofywaniu się Armii Radzieckiej w 1941 roku, w znajdującym się obok sądu więzieniu znaleziono – według świadka polskiego – zwłoki 9-10 osób, zamordowanych przez NKWD. Zwłoki miały być popalone kwasem solnym w celu uniemożliwienia identyfikacji. Niemiecki meldunek wojskowy z tej miejscowości donosił o szesnastu ofiarach.

Znalezienie ciał ofiar NKWD wywołało pogrom ludności żydowskiej oskarżonej o wspieranie komunizmu. 2 lipca 1941 roku nacjonaliści ukraińscy zabili kilkudziesięciu Żydów.

Podczas okupacji niemieckiej w Bóbrce funkcjonowało getto dla Żydów, zlikwidowane 13 kwietnia 1943 roku. Sipo ze Lwowa przy współpracy niemieckiej żandarmerii i ukraińskiej policji rozstrzelało 1070 Żydów z Bóbrki k. wsi Wołowe.

Getto w Bóbrce – getto dla ludności żydowskiej zorganizowane przez okupacyjne władze hitlerowskie w czasach II wojny światowej w mieście Bóbrka.

W połowie 1941 roku w Bóbrce mieszkało ponad 2 tys. Żydów. Władze niemieckie ustanowiły Judenrat, za pomocą którego regulowały życie społeczności żydowskiej. Przeprowadzono rejestrację ludności, Żydom powyżej 14 roku życia nakazano nosić wyróżniający ich znak. Zmuszeni byli do wykonywania różnych prac na rzecz okupanta.

Jeszcze przed utworzeniem getta, na początku sierpnia 1942 roku do Bóbrki przesiedlono Żydów z okolicznych miejscowości (Mikołajowa, Strzelisk Nowych, Szczerca i innych), w wyniku czego liczba ludności żydowskiej w Bóbrce wzrosła do 3,2 tys. Pierwszy transport Żydów z Bóbrki do obozu śmierci w Bełżcu miał miejsce 12 sierpnia 1942 roku. Sipo ze Lwowa przy współpracy niemieckiej żandarmerii i ukraińskiej policji deportowało 1260 osób a około 200 zabiło na miejscu.

Dla pozostałych przy życiu ok. 1900 Żydów Niemcy 1 grudnia 1942 roku utworzyli getto. Już po tygodniu deportowano do Bełżca bądź rozstrzelano na miejscu kilkaset osób.

Kilkaset osób zdołało zbiec z miejsca kaźni, jednak prawie wszystkie z nich zginęły w następstwie obław.

Holokaust w Bóbrce został upamiętniony pomnikiem przy drodze wyjazdowej na Przemyślany.