Chyrów – polskie miasto w Małopolsce Wschodniej w rejonie starosamborskim woj. lwowskie, nad Strwiążem, obecnie pod administracją ukraińską [Ukraina].
Pierwsze wzmianki o Chyrowie pochodzą z 1374, gdy stanowił własność Herbutów rycerzy przybyłych z Moraw, przywilejem księcia Władysława Opolczyka. W 1528 uzyskał prawa miejskie. Łaciński kościół katolicki został erygowany w 1531 przez Andrzeja Tarło. Po pożarze drewnianego kościoła w okresie III wojny północnej (prawdopodobnie był tu wówczas zbór kalwiński), wzniesiono nowy murowany (1710). Z XVIII wieku pochodzą informacje o tutejszej gminie żydowskiej, która w tym stuleciu zbudowała cmentarz a w 1740 wzniosła synagogę. W okresie I Rzeczypospolitej buł własnością Ossolińskich a następnie Mniszchów. Do 1772 ziemia przemyska, województwo ruskie.
Od 1772 należał do powiatu starosamborskiego w Króleswie Galicji i Lodomerii. W 1867 odnowiono miejscowy kościół. Od 1872 przez miasto prowadzi ważna linia kolejowa łączącą Lwów z Budapesztem tzw. Pierwsza Węgiersko-Galicyjska Kolej Żelazna, w mieście wybudowano dworzec kolejowy. W latach osiemdziesiątych powstało miejscowe Collegium. W XIX wieku powstała druga synagoga. W 1913 miasteczko liczyło 3400 mieszkańców a w tej liczbie około 1000 Polaków i ponad 2000 Żydów.
W okresie walk polsko-ukraińskich od 4 listopada 1918 na odcinku linii kolejowej Zagórz – Ustrzyki Dolne – Krościenko – Chyrów walczył polski pociąg pancerny Kozak, którego obsadę stanowiły zmilitaryzowane oddziały kolejarzy z Zagórza, broniący tego odcinka frontu. Pod Chyrowem walczył również z Ukraińcami 2 pułk strzelców podhalańskich dowodzony przez por. Karola Matzenauera.
W 1921 miasto liczyło 2654, z czego 919 stanowili Żydzi. W okresie międzywojennym Chyrów leżał w powiecie starosamborskim województwa lwowskiego. Od 1932 w powiecie samborskim.
Po przegranej przez Polskę kampanii wrześniowej Chyrów znalazł się w części zajętej przez ZSRR. Od 4 grudnia 1939 znajdował się w składzie USRR pod okupacją radziecką, w obwodzie drohobyckim. Po ataku Niemiec na ZSRR miasto znalazło się pod okupacją niemiecką. Od 1 sierpnia 1941 na terenie powiatu przemyskiego dystryktu krakowskiego w składzie Generalnego Gubernatorstwa. W lipcu i sierpniu 1942 Niemcy wywieźli chyrowskiech Żydów do Obozu Zagłady w Bełżcu. 8 sierpnia 1944 miasto zostało zajęte przez wojska radzieckie. Po II wojnie światowej miasto, na mocy paktów rozbiorowych z 1939 roku, ponownie znalazło się w składzie Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, pod okupacją ZSRR – początkowo w obwodzie drohobyckim, później ponownie we lwowskim.
Rejon starosamborski, w którym leży Chyrów, należy do transgranicznego mikroregionu Dolina Wiaru.
Chyrów był w począwszy od lat osiemdziesiątych XIX wieku, aż do dwudziestolecia międzywojennego siedzibą renomowanego gimnazjum jezuickiego Zakładu Naukowo- Wychowawczego Ojców Jezuitów w Chyrowie mieszczącego się na terenie wsi Bąkowice. Ogromny czworoboczny budynek mógł pomieścić 600 uczniów. W pomieszczeniach Collegium mieściła się sala teatralna na 1000 osób, kaplica, jadalnia na 500 miejsc, muzeum przyrodnicze, w tym bogata kolekcja ptaków afrykańskich i azjatyckich fundacji hrabiów Dzieduszyckich. Absolwentami tego gimnazjum utworzonego w okresie Austro-Węgier w roku 1883 byli m.in. polscy politycy, wojskowi, artyści i ekonomiści m.in. Eugeniusz Kwiatkowski, Adam Styka, Jan Brzechwa, Kazimierz Junosza-Stępowski , Antoni Wiwulski, Jerzy Kirchmayer, pierwszy biskup gdański Edward O'Rourke, Aleksander Birkenmajer, Mieczysław Orłowicz, Kamil Giżycki. Jezuicka biblioteka kolegiacka była wówczas jedną z największych w całym województwie lwowskim licząc ponad 30 tys. woluminów.
Po upadku Polski od września 1939 Collegium jezuickie było siedzibą garnizonu Armii Czerwonej. W 1941 biblioteka została całkowicie zniszczona, a całość zakładu naukowego zamieniona na więzienie niemieckie. Jezuici opuścili Chyrów udając się najpierw do Krakowa, a następnie do Włoch. Po II wojnie światowej jezuicki konwikt i Collegium zostało zamienione na radzieckie koszary, a do 2004 koszary ukraińskie. 4 lutego 1996 przyklasztorna kaplica Collegium została wyświęcona jako greckokatolicka cerkiew pod wezwaniem św. Mikołaja, miało to doprowadzic do zatarcia polskości Chyrowa.
Ważniejsze obiekty turystyczne
Do Chyrowa przez Sanok prowadzi obecnie szlak Dobrego Wojaka Szwejka.
W Chyrowie znajduje się kolejowe przejście graniczne.
Przez Chyrów przebiegają historyczne połączenia kolejowe:
Najkrótszy dojazd samochodem do miasta z Polski poprzez przejście graniczne w Krościenku.
Związani z Chyrowem
Przejście graniczne Krościenko-Chyrów to polsko-ukraińskie kolejowe przejście graniczne położone w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Ustrzyki Dolne.
Przejście zostało otwarte 29 maja 1994 roku dla międzynarodowego ruchu osobowego tylko dla obywateli Polski i Ukrainy. 1 lutego 2006 rozszerzono ruch graniczny o międzynarodowy ruch osobowy. Kontrolę graniczną podróżnych oraz pociągów dokonuje się wewnątrz składów pociągów międzynarodowych przy granicy państwa. W ciągu doby odprawiane są 2 pary pociągów międzynarodowych relacji Jasło – Chyrów – Jasło. Przejście graniczne czynne jest przez całą dobę.