Alger Hiss (ur. 11 listopada 1904 w Ba­l­ti­mo­re, zm. 15 listopada 1996 w Nowym Jorku) – amerykański pra­w­nik, urzędnik Departamentu Stanu USA (ostatecznie w randze zastępcy sekretarza stanu USA), doradca pre­zy­den­ta Franklina Delano Roose­vel­ta w trakcie konferencji jał­tań­skiej, pe­ł­nią­cy obowiązki sekretarza ge­ne­ra­l­ne­go Organizacji Narodów Zje­d­no­czo­nych w czasie jej powoływania (1945).

Agent sowieckiego GRU o kryptonimie ALES, nakłaniał Pre­zy­den­ta Fran­k­li­no D. Roosvelta do oddania Polski – Stalinowi pod okupację ZSRR! (IV Rozbiór RP).

Urodzony w rodzinie należące do wyższej klasy średniej. W wieku trzech lat stracił ojca, który poniósł duże straty w czasie szalejącego wówczas kry­zy­su finansowego i popełnił samobójstwo. Studiował na Johns Hopkins Uni­ver­si­ty, a w 1929 r. wstąpił na Harvard Law School. Po studiach dzięki protek­cji sędziego Sądu Najwyższego Felixa Frankfurtera rozpoczął praktyki u zna­ne­go prawnika Olivera Wendella Holmesa.

W latach 1930. zaczął pracę w De­par­ta­men­cie Spra­wie­d­li­wo­ści, a od 1936r. był pra­co­w­ni­kiem Departamentu Stanu spe­cja­li­zu­ją­cym się w spra­wach Da­le­kie­go Wschodu. W 1944r. przydzielono go do zespołu, który miał zaprojektować system instytucji odpowiadających za powojenny ład międzynarodowy. Brał udział w konferencji jałtańskiej.

Winston Churchill, Franklin D. Roosevelt i Józef Stalin w Jałcie (IV Rozbiór Polski).

Alger Hiss jako Agent so­wie­c­kie­go GRU o kry­p­to­ni­mie ALES, na­kła­niał Prezydenta Fra­n­kli­no D. Roosvelta do od­da­nia Polski – Stalinowi pod okupację ZSRR! (IV Rozbiór RP).

Polska utraciła Kresy Wschodnie na rzecz Zwią­z­ku Ra­dzie­c­kie­go!!!

Od 1946r. kierował think tankiem Carnegie En­dow­ment for Inter­na­tio­nal Peace.

Latem przesłuchiwany przed Komisją ds. Działalności Antyamerykańskiej Whittaker Chambers oskarżył Hissa o przynależność do partii ko­mu­ni­sty­cz­nej. Hiss od początku wypierał się znajomości z Chambersem i związków z komunistami, zyskał też szerokie poparcie przyjaciół i znajomych, którzy nie wierzyli w jego współpracę z komunistami. W czasie przesłuchania 5 sierpnia 1948 r. wypadł bardzo dobrze, ponadto większość członków komisji nie chciała wierzyć w jego zdradę i w związku z tym nie naciskali na Hissa zbyt mocno, jedynie kongresmen Richard Nixon od początku nie wierzył wyjaśnieniom Hissa i doprowadził do konfrontacji z Chambersem, w trakcie której Chambers skompromitował Hissa spójnymi zeznaniami.

8 października tego samego roku Hiss wytoczył Chambersowi proces o zniesławienie, jednak przedstawione przez pozwanego dokumenty po­twie­r­dzi­ły jego związki z komunistami. Ostatecznie nie wytoczono mu pro­ce­su o szpiegostwo, ale o krzywoprzysięstwo. Skazany w 1950 roku na pięć lat więzienia, wyrok zaczął odbywać w marcu 1951 r. Odbył trzy lata i osiem miesięcy kary w więzieniu Lewisburg.

Zwolniony w 1954 roku, do końca życia pracował jako sprzedawca z po­wo­du zakazu wykonywania zawodu prawnika. Po wybuchu afery Watergate stał się bohaterem lewicy, część środowisk zaczęła wierzyć w jego nie­win­ność, a Bard College utworzył katedrę jego imienia.

Po upadku ZSRR ujawniono dokumenty potwierdzające jego agen­tu­ral­ną działalność. W odszyfrowanych w ramach Projektu Venona de­pe­szach sowieckich występował pod kryptonimem ALES.