(ur. 23 maja 1951 w Łodzi) – oficer polskiej Służby Bezpieczeństwa w czasach PRL, zabójca księdza Jerzego Popiełuszki, współpracownik KGB.
Absolwent XXIX LO w Łodzi. Z wykształcenia matematyk. Pracował w IV Departamencie MSW, od grudnia 1982 do lutego 1983 naczelnik grupy D tego departamentu, zajmującego się działalnością przeciw Kościołowi katolickiemu w Polsce, w stopniu kapitana SB.
Według zachowanej dokumentacji wyjazdów IV Departamentu MSW Piotrowski wielokrotnie uczestniczył w spotkaniach z wydziałem do spraw dywersji i walki ideologicznej KGB w latach 1971–1982.
Na przełomie 1982 i 1983 roku przez kilka miesięcy kierował w MSW okrytą najgorszą sławą samodzielną grupą „D”, której działania były nielegalne nawet według prawa obowiązującego w PRL. Organizował również napad na mieszkanie ks. Andrzeja Bardeckiego w Krakowie (chodziło o podrzucenie spreparowanych, kompromitujących Karola Wojtyłę pamiętników; akcja nie doszła do skutku, bo Piotrowski po rozbiciu po pijanemu samochodu został zdekonspirowany). Był podejrzewany o udział w morderstwie wiosną 1984 roku Piotra Bartoszcze, działacza wiejskiej „Solidarności”. Piotrowski podejmował się też zadań mniejszej rangi. Wybrał się np. jako pielgrzym ze studentami do Częstochowy, by podpalić stodołę gospodarza przyjmującego pielgrzymów i próbować zgwałcić jego córkę.
W styczniu 1983 wraz z trzema innymi funkcjonariuszami SB porwał i poparzył żrącym płynem Janusza Krupskiego.
Z inspiracji bezpośredniego przełożonego Adama Pietruszki, razem z dwoma innymi funkcjonariuszami SB – Waldemarem Chmielewskim i Leszkiem Pękalą, dokonał 19 października 1984 porwania i zabójstwa księdza Jerzego Popiełuszki, w którym odegrał główną rolę.
Aresztowany 23 października 1984, wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Toruniu z 7 lutego 1985 został skazany za zabójstwo księdza Popiełuszki na karę 25 lat pozbawienia wolność. Dzięki amnestii, którą notabene zastosowano wobec niego bezprawnie, wyszedł na wolność już po 15 latach, w sierpniu 2001 roku.
4 października 2002 został skazany przez Sąd Rejonowy w Łodzi na 8 miesięcy pozbawienia wolności za znieważanie sądów i sędziów w wywiadzie telewizyjnym udzielonym przy okazji konferencji promującej nowy antyklerykalny tygodnik Fakty i Mity w 2000.
Po wyjściu z więzienia Piotrowskiemu podjął współpracę z tygodnikiem Fakty i Mity, gdzie publikował teksty pod pseudonimem Sławomir Janisz. W 2005 występując pod tym nazwiskiem został rozpoznany przez brata zamordowanego w 2003 Krzysztofa Gotowskiego. W późniejszym czasie miał posługiwać się pseudonimami Dominika Nagel i Anna Tarczyńska.
Naczelnym i współwłaścicielem tygodnika Fakty i Mity, jest Roman Kotliński – poseł Ruchu Palikota, konfident SB – TW Janusz.
W 2011 roku dziennik Rzeczpospolita ujawnił, że Piotrowski pisze dla tygodnika pod pseudonimami Anna Tarczyńska i Dominika Nagel. Według „Rz” Piotrowski co tydzień pojawia się w redakcji czasopisma. Tam przygotowuje swe teksty do druku. Jest głęboko zakonspirowany. Redakcja za wszelką cenę stara się ukryć jego prawdziwą tożsamość.
Morderca księdza Jerzego Popiełuszki Grzegorz Piotrowski obecnie nazywa się Grzegorz Pietrzak. Mieszka w Łodzi – jak na ironię losu - przy ulicy Organizacji Wolność i Niezawisłość, do której dochodzi się ulicą Łagiewnicką. Otrzymuje on państwową emeryturę na którą składają się polscy podatnicy.
W 1988 r., premierę miał obraz Agnieszki Holland "Zabić księdza" - wspólna produkcja Francji i USA . Film, zrealizowany cztery lata po śmierci ks. Popiełuszki, był inspirowany jego biografią. Holland nie skoncentrowała się jednak na osobie kapłana, lecz stworzyła psychologiczny thriller poświęcony jego zabójcy – Grzegorzowi Piotrowskiemu.
"Zabić księdza" to fikcyjna opowieść o młodym księdzu Alku i o Stefanie, oficerze Służby Bezpieczeństwa, który z premedytacją popełnia zbrodnię. Autorka filmu starała się zrozumieć psychologię zabójcy i jego poświęcenie w nieujawnieniu zleceniodawców mordu. Morderca księdza wg Holland to faktyczna ofiara i bohater jednocześnie.