Działacze UNA-UNSO i NPD - Kijów - 2000

Na 10 jubileuszowym zjeździe UNA-UNSO w 2000 roku honorowymi gośćmi byli Holger Apel i Gerd Finkenwirth przedstawiciele niemieckiej NPD. Partia ta podpisała z UNA-UNSO porozumienie o przyjaźni i współpracy. Holger Apel przywitał delegatów zjazdu; jego słowa o Przemyślu, który nie powinien należeć do Polski, tylko do Ukrainy nagrodzone zostały burzliwą owacją; następnie przekazał w darze sztandar NPD. Andrzej Szkil odwdzięczył się podarowaniem NPD sztandaru UNSO; w przemówieniu stwierdził, że Koenigsberg obecnie Kaliningrad to niemieckie miasto. Obaj wodzowie zadeklarowali ścisłą współpracą w realizacji zmian obecnych granic, tak aby obecną granicę ukraińską przesunąć na zachód aż pod Kraków a niemiecką na wschód pod Katowice.

Co to oznacza dla Polski? Wystarczy wspomnieć na rok 1939 i wszystko jasne.

UNA-UNSO - skrajnie nacjonalistyczna, antypolska partia ukraińska.

Powstała 30 czerwca 1990 we Lwowie, założona przez grupę nacjonalistycznie zorientowanej młodzieży. Składa się z UNA (Ukraińskie Zgromadzenie Narodowe), oraz z paramilitarnego skrzydła UNSO (Ukraińska Samoobrona Narodowa). Pierwszym przywódcą był polityk i pisarz Dmytro Korczynskyj. W 1998 przywódcami organizacji zostali Jurij Szuchewycz i Andrij Szkil Głównym celem partii jest m.in. rewizja granic z Polską, oczyszczenie Ukrainy z elementu nieukraińskiego, gloryfikacja OUN-UPA i zacieranie zbrodni tych formacji.

Jurij Szuchewycz - Syn Romana Szuchewycza,”Rzeźnika Wołynia” dowódcy UPA, odpowiedzialnego za ludobójstwo Polaków na Wołyniu, Podolu i Małopolsce Wschodniej. W latach 1991-1994 przywódca nacjonalistycznej organizacji UNA-UNSO, później wycofał się z czynnego życia politycznego. W roku 2002 razem z grupą ukraińskich nacjonalistów wystosował list skierowany do władz polskich i ukraińskich, w którym domagał się przeniesienia Cmentarza Orląt do Polski. 19 sierpnia 2006 został nagrodzony tytułem Bohatera Ukrainy przez prezydenta Ukrainy Wiktora Juszczenkę.

Andrij Wasylowicz Szkil (ur. 26 listopada 1963 we Lwowie) – ukraiński nacjonalista, z wykształcenia dziennikarz i farmaceuta. Wrogo nastawiony do Polski i Polaków, osobiście kilkakrotnie dewastował Cmentarz Orląt we Lwowie. W latach 1999-2002 był przewodniczącym partii UNA-UNSO. Należał też do przywódców zapoczątkowanej w 2000 akcji "Ukraina bez Kuczmy". W 2002 został wybrany deputowanym Rady Najwyższej. W parlamencie przystąpił do frakcji Bloku Julii Tymoszenko. Brał aktywny udział w Pomarańczowej Rewolucji. Ponownie uzyskiwał mandaty poselski w 2006 i 2007.

Narodowodemokratyczna Partia Niemiec (Nationaldemokratische Partei Deutschlands, NPD) – niemiecka partia o programie nazistowskim, jest kontynuatorką istniejącej w latach 1950-1964 Niemieckiej Partii Rzeszy. Założona 28 listopada 1964 w Hanowerze, z połączenia kilku mniejszych partii. NPD liczy ok. 7000 członków (2006). Organem prasowym partii jest Deutsche Stimme. Skandal finansowy doprowadził partię pod koniec 2008 roku na skraj bankructwa. W swoim programie postuluje m.in. rewizje granic międzypaństwowych, m.in. z Polską oraz docenienie socjalnego dorobku nazistowskiej III Rzeszy. Celem NPD jest również zmiana konstytucji, bezpośrednie wybory prezydenckie, renegocjacja układów międzynarodowych, referendum w sprawie członkostwa w UE i przywrócenie marki niemieckiej. NPD co roku uczestniczy w marszach upamiętniających ofiary bombardowań Drezna.

Centralna Rada Żydów w Niemczech domaga się delegalizacji partii NPD.

Holger Apfel (ur. 29 grudnia 1970 w Hildesheim) – niemiecki polityk, nacjonalista, wiceprzewodniczący NPD i lider frakcji nacjonalistów w saksońskim landtagu. W 1992 został wiceprzewodniczącym młodzieżówki NPD, dwa lata później stanął na jej czele (do 1999). W 1996 wybrano go w skład nowego zarządu partii. W tym samym roku objął obowiązki szefa wydawnictwa narodowego związanego z NPD Deutsche Stimme Verlag. W 2000 stanął na czele redakcji miesięcznika o tej samej nazwie. W marcu 2000 został wybrany wiceprzewodniczącym NPD. W wyborach 2004 uzyskał mandat radnego saksońskiego landtagu, gdy NPD po raz pierwszy przekroczyła próg wyborczy. Objął obowiązki lidera frakcji nacjonalistów w parlamencie lokalnym. Rok później bez powodzenia ubiegał się o mandat w Bundestagu z ramienia narodowców w okręgu Kamenz-Hoyerswerda-Großenhain. W styczniu 2005, gdy przewodniczący landtagu Erich Iltgen zarządził minutę ciszy na rzecz ofiar narodowego socjalizmu, wraz z innymi członkami frakcji NPD opuścił salę. W czasie domagał się uczczenia jedynie pamięci niemieckich ofiar bombardowania Drezna. W 2006 saksoński parlament uchylił mu immunitet z powodu toczącej się sprawy o zniesławienie. Od 2003 stoi na czele Sojuszu Narodowego w Dreźnie (niem. Nationaler Bündnis Dresden). Jest żonaty z przewodniczącą Grupy Kobiet Narodowych (niem. Ring Nationaler Frauen) Jasmin Langer.