Stare Miasto we Lwowie, zabytkowa dzielnica polskiego Lwowa, zespół obiektów zabytkowych wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1998.

Na 22 konferencji Komitetu Dziedzictwa Światowego UNESCO, który odbywał się w Kioto (Japonia) od 30 listopada po 5 grudnia 1998 roku, Lwów przyjęto do Dziedzictwa Światowego UNESCO.

UNESCO przedstawiła następujące przyczyny zaliczenia Lwowa do Dziedzictwa Światowego oraz odpowiedniość takim kryteriom UNESCO:

• Kryterium A: Dzięki swojemu środowiskowi historycznemu i architekturze Lwów jest szczególnym przykładem połączenia tradycji architektonicznych i artystycznych Europy Wschodniej z tradycjami Włoch , Niemiec i Polski.
• Kryterium B: Rola polityczna i handlowa Lwowa zawsze przyciągała pewną ilość grup etnicznych z różnymi tradycjami kulturalnymi i religijnymi, które stanowiły różnorodne i jednocześnie powiązane między sobą wspólnoty miasta, czego potwierdzeniem zawsze był i jest miejski krajobraz architektoniczny.

Teren zespołu centrum historycznego składa się z 120 hektarów dawnej polskiej i średniowiecznej części miasta Lwowa oraz terenu cerkwi św. Jura na górze Świętojurskiej. Strefa buferowa Zespołu centrum historycznego jest oznaczona granicami areału historycznego i stanowi około 3000 hektarów.

http://www.youtube.com/watch?v=7189vQmWZ34&feature=related